فرشته های آسمونی

امروز بیست و یکم اردیبهشته و نوزده روز مونده به دنیا اومدن تو. این روزها کمی استرس دارم. راجع به همه چیز که مهم ترینش سلامتی تو هستش. این روزها خیلی حساس شدم. به نظر خودم عصبی و زودرنج. کوچکترین مسئله ای می تونه اشکم رو دربیاره. حتی وقتی داداش متینت نمی ذاره بعدازظهرها ده دقیقه چشم هام رو هم بذارم مثل بچه های کوچیک گریه می کنم  نمی دونم به خاطر بارداری هستش یا ترس از وقتی که تو به دنیا می آی و علیرغم تموم خوشیهای مادرانه به خاطر بغل کردن عشق کوچولوم دیگه حتی تا پایین ساختمون هم نمی تونم بیام یا به خاطر شیطونیهای متین دو سال و نیمه یک دقیقه هم نمی تونم بشینم. خلاصه مامان جون این روزها احوالاتی دارم واسه ی خودم. پریشب آقاجون و ما...